व्यक्त-अव्यक्ताच्या मध्यसीमेवर: की तडजोड..?

Tuesday 22 December 2015

की तडजोड..?

जे जमिनीच्या वर दिसतं

बहरतं... पानगळ भोगतं..

पुन्हा बहरतं..

फिरत राहतं ऋतुचक्रामधे

ते झाड..

ही सरळ समजूत

आता तपासून पाहायला झालीय

त्रिमितींमधे काळाची चौथी मिती

जमा झालीय केव्हाच

हळूहळू नव्या मिती

नावं माहीत नाहीत अशा

बदलवून टाकतायत

सगळ्या गणितांची सूत्रं आणि

सुसंगतीविषयीच्या

अंगवळणी पडलेल्या कल्पना..!

निराधार होतायत जगण्याचे रूढ आधार

मेंदुतल्या पेशी गोंधळतायत.. थकतायत

पाहतांना भेसळ फुलांच्या रंगांमधली

ऋतुंमधली... भाषांमधली

इझम्सच्या अनुसरणांमधली

संस्कृतींमधली.. कार्यक्षेत्रांमधली

संकल्पनांमधली...

हे अटळ परिवर्तन की निव्वळ तडजोड

अस्तित्व टिकवण्यासाठी चाललेली?

कुठे घेऊन चाललाय

हा नव्या युगाच्या अनाकलनीयतेचा झंझावात?
***

No comments:

Post a Comment

भूमिका

कविता ‘कवी’चं नाव सोबत बाळगत असली तरी लिहून हातावेगळी झाल्यावर ती एका खोल अर्थानं कवीची राहात नाही.. फार काय ती त्यातल्या शब्दांचीही राहात नाही. कवी-मनातून बाहेर पडून शब्दांच्या रंगमंचावर कविता एकदा सादर झाली आणि पडदा पडला की पडलाच..! तिची नाळ तुटते. ती स्व-तंत्र होते. मुक्त होते कवीनं दिलेल्या आकारातून. रसिकवाचक जेव्हा त्या कवितेचा आस्वाद घेतो तेव्हा ती पुन्हा साकारते रसिक-मनात. तो तिचा नवा जन्म असतो!

कवितेचे हे जन्म.. विलय.. नवे जन्म म्हणजे उत्कट जगण्याच्या अनावर क्षणांचा एक मनस्वी खेळ..! ती या जगड्व्याळात असतेही आणि नसतेही. व्यक्त-अव्यक्ताच्या मध्यसीमेवर अवचित कधीतरी कवीला दिसते आणि शब्दात प्रकाशित झाल्यावर रसिकालाही दिसू लागते..! मला दिसलेल्या काही कविता इथे सादर करतेय रसिकमनात पुन्हा जिवंत व्हाव्यात म्हणून, प्रतिसादाच्या अपेक्षेत..!