विक्राळ भोवती लाटा
तो खडक उभा मध्यात
ध्यानस्थ मौन थिजलेले
वादळातही निद्रिस्त
किति बोटी आल्या गेल्या
खडकाला कळले नाही
बोटीतिल कोणालाही
खडकाची चाहुल नाही
उगवतो सूर्य पूर्वेला
खडकावर येते ऊन
तो उजेडातही काळा
कोरडा जळात असून
तो केव्हापासुन आहे
अन असाच तो असणार
प्रलयाला सुद्धा नाही
तो असा तसा कळणार !
***
No comments:
Post a Comment